Claude Bastide

Claude Bastide werd opgemerkt door grote pers- en illustratiebureaus en besloot om van deze kunst zijn beroep te maken. Hij was de eerste assistent van een grote modefotograaf, werkte samen met verschillende bekende bureaus (PIX - algemene illustratie - OROP - mensen), maakte visuals voor reclame, illustraties voor tijdschriften, set foto's en vele portretten van kunstenaars of autocoureurs op Formule 1-circuits.Sans houdt op dit soort diensten aan te bieden en met dit verworven meesterschap besloot hij terug te gaan naar de wortels van zijn kunst door het ontwikkelen van het creatieve universum dat bij hem past, gericht op vrouwen, soms vrouwen-feeën, vrouwen-engel, bloemenkind, kleindochter van Eva, Een vrouw die met zachtmoedigheid en vindingrijkheid is getimed en wiens verrassende naaktheid haar kwetsbaarheid onthult, maar een kwetsbaarheid die openhartigheid ontwapenend maakt, een vrouw wiens zuiverheid put uit de mysteries van voor het begin van de wereld, verloor het bewijs van een Eden waar het bestaan van bescheidenheid zou zijn om dat van perversie te bekennen. De sensuele uitstraling van de lens is getint met het filter van de verbazing in het oog van de fotograaf, in een bijzondere en fascinerende dialectiek waar verlangend bezit en eerbiedwaardige fascinatie voor het mooiste wat het universum heeft voortgebracht, met elkaar lijken te vermengen. Het is de missie van de fotograaf om de dimensie van dit mysterie te onthullen, maar niet zonder voorzorg. Het woord delicatesse komt in gedachten. En als de voorstelling komt flirten met enkele erotische codes, wordt de ondeugende indruk ingekort door de verwante uitdrukking van onschuld en door de eerbied voor de blik. Tout door het onthullen van hun charme, de lichte halo's en beschermt deze sierlijke idolen met een delicaat membraan in het gematerialiseerde beeld van deze zijden cocon die in de serie "bubbels van vrouwen" hen net zo veel versluiert als dat het hen onthult, hen net zo veel beschut als dat het hen opsluit, speelt in de verte net zo veel als in de transparantie. De beelden die Claude Bastide maakt, zijn een ruimte van betovering die de zintuigen vangt. Als we ons in de contemplatie van een van deze foto's verdiepen, horen we uiteindelijk het lachen, of het lichte geluid van de wind, voelen we de streling van de atmosfeer en ruiken we zelfs de aroma's ervan door een herontdekte synesthesie. De voorstelling is ademend, poreus, tactiel.Depuis little, die de energie van yin naar yang kantelt, betrekt Claude Bastide zijn heldinnen in meer geïncarneerde gevechten, met de medeplichtigheid van de fotograaf worden ze woordvoerders en de show begint de toeschouwer uit te dagen, waarbij hij de blik van de lens naar hem terugdraait. Of we zien een dimensie, die tot dan toe alleen maar geraden was, duidelijker doorboord in de interactie die de fotograaf met zijn onderwerpen onderhoudt, die van de medeplichtigheid en de spiegel.

Jaar PRA
voor ART-MACC

De meest oplettende zal waarschijnlijk na het moment "t" een paar kleine vleugjes rebellie tegen de valse preutsheid van onze tijd opmerken.