Tranen duren maar zo lang, zelfs de onuitputtelijke
En het getij droogt de diepste snikken op
Het sluit de ogen van zandheuvels
Trekt het goud en zout van verdriet in de golven
Originele tekst door Marco Hukenzie
In de Baie de Somme is alles grafisch, compositorisch, materieel en direct van kleur.
Zon, wind en regen bepalen de tint van het zand en het water: steengrijs, topaas, jade, melkachtig... Het getij, een magische lei, creëert kunstwerken en gumt ze vervolgens weer uit om nieuwe te creëren.
De foto's van Marc Chesneau nodigen ons uit om een kinderspel te spelen dat lijkt op het spel dat wolken vorm en leven geeft. Vanuit de lucht kijken we naar een land en een zee met vreemde of bekende afbeeldingen, maar altijd verrukkelijk en voortdurend vernieuwd.
Nooit was het verlangen van de fotograaf meer gerechtvaardigd dan in de Baie de Somme: het vluchtige bevriezen om er een spoor van te bewaren.
