Toen Jean Robic ontsnapte op de Côte du Coeur-Volant, tijdens de laatste etappe van de Tour de France, waren de nazi's die het gelijknamige landhuis bezetten niet meer dan een slechte herinnering in Marly-le-Roi, in de Yvelines. Het Frankrijk van Vincent Auriol is echter nog lang niet van al zijn wonden genezen. Een koudegolf leidde tot de rantsoenering van brood, 200g per week. Stakingen, die door de nieuwe president van de Republiek als oproer werden beschouwd, deden Renault en de mijnen beven. De communisten verlieten de ministeries, onder druk van een Marshall-plan dat de wederopbouw van Europa zonder hun ideeën beoogde. De sport was hervat, CO Roubaix-Tourcoing was de Franse voetbalkampioen. Ook het intellectuele leven, Camus publiceert de Pest.
De Tour, die als een pad rond het land loopt om de grenzen te markeren, bood een uitweg. Het werd opnieuw gelanceerd door de mannen aan het roer van een nieuw sportdagblad, L'Équipe, en moest het symbool worden van een Frankrijk dat weer op de weg naar welvaart was. Paul Ramadier, voorzitter van de Raad, drong er bij de afgevaardigden op aan de benzinerantsoenering op te heffen: "De Tour de France is drie weken lang vrede!"
Dus, in de "Sahara" hitte die de race nog niet heeft verlaten sinds Marcel Cerdan de start gaf op de Arc de Triomphe, rolt Frankrijk zijn mouwen op. Maar om te dansen. Zij juichte voor Jean Robic, bekend als "Biquet", deze hardloper van Morbihan, afkomstig uit Radenac, die door de Tweede Wereldoorlog naar Parijs werd gedreven om hard te lopen en te werken. Hij beloofde Raymonde, die vier dagen voor de start trouwde: "Ik ben arm, maar ik zal je de Tour de France geven."Hij won drie etappes, maar trok geen enkele gele trui aan. Hij heeft nog deze laatste dag, tussen Caen en Parijs, om het goed te maken met Raymonde. Hij viel aan in Rouen, op de heuvel Bonsecours. Robic kent de Coeur-Volant omdat hij er vaak traint, onder het shirt van een club uit Clamart. Hij nam de juiste uitbraak, pakte de minuten die hem de eeuwigheid zouden geven. Wanneer hij opstijgt, waarschuwen de motoraanhangers de menigte dat hij genoeg voorsprong zal hebben om de Tour te winnen. Dan komt de accordeon op adem en wordt Frankrijk dronken van het dansen.
PIERRE CALLEWAERT
