Antoine Violleau

Ik ben autodidactisch. Ik maak al foto's sinds ik heel jong was. Mijn vader liet me als tiener kennismaken met de magie van zwart-wit, ontwikkeling en het drukken op zilverpapier. Ik ben bijna tien jaar in het buitenland geweest om de wereld te ontdekken. Ik werkte in Namibië, Jamaica, Togo en Engeland. Ik kwam terug naar Frankrijk en toen ik mijn 40e verjaardag naderde, zei ik tegen mezelf dat het tijd was om mijn droom te realiseren, om een onafhankelijke fotograaf te zijn en me te uiten door middel van mijn creaties. In mijn foto's, of het nu gaat om een portret, een reportage of een landschapsfoto, probeer ik een sterke foto te maken die voor zichzelf spreekt, die de ziel van de plaats, de persoon of het moment bevrijdt.

Ik werk voor bedrijven, tijdschriften, communicatie- en evenementenbureaus en kunstkenners.

Ik doe veel persoonlijke projecten die me in staat stellen om nieuwe technieken te verkennen en uit te drukken wat ik van binnen heb.

Mijn zelfportretten staan dus allemaal voor een moment, een beslissing, een gevoel of een gedachte die zo belangrijk voor me is dat ik het in beeld moet brengen. Het is als therapie.

Mijn Landschapsfoto's in het project 365 Dagen van de Schoonheid zijn als een innerlijke inwijdingsreis naar het ontwaken van mijn bewustzijn tot geluk. De landschappen die ik fotografeer zijn dan de spiegel van mijn gevoelens, van mijn evolutie. Het is een romantische visie op de natuur.

Ik stel ook graag onze manier van kijken naar de wereld door middel van verschillende technieken, in de schietpartij of in de postproductie, ter discussie. Of het nu gaat om composietfoto's, lange pauzes, bewegingsgaren... Ik volg mijn instinct en laat mezelf gaan, ik neem wat in mijn ogen ontploft en zet het in beelden om zoals ik kan, zoals ik wil, zoals mijn visie als kunstenaar dat voorschrijft. Ik probeer niet te behagen, ik doe het uit plezier, jaloezie en noodzaak.

Dank u voor uw interesse in mijn werk.